Γιορτάζουμε τα γενέθλια του σκοτεινού πρίγκιπα που καθόρισε την gothic rock με τα 10 αγαπημένα μας τραγούδια του και μία αναδρομή στη δισκογραφία του.
Απο την Μαρία Μεταξά
22/09/2021
O Nick Cave γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1957, στην περιοχή της Victoria, στην Αυστραλία. Σπούδασε Καλές Τέχνες στη Μελβούρνη και στην εφηβεία του ίδρυσε τους one-hit-wonders The Boys Next Door και αργότερα τους The Birthday Party, που κατέκτησαν την post-punk σκηνή της χώρας. H μπάντα των αγοριών μετακόμισε στο Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, και στράφηκε σε μια πιο σκοτεινή κατεύθυνση που διαμόρφωσε την gothic rock και τους καθιέρωσε ως την πιο «βίαιη ζωντανή μπάντα του κόσμου» ―ενώ ο πανύψηλος Cave, χλωμός και αδύνατος με κατάμαυρα μαλλιά, θύμιζε βρικόλακα. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982 οι Birthday Party ήρθαν και στη χώρα μας, στο Sporting, δίνοντας μια συναυλία που έμεινε στην ιστορία για τους μουσικόφιλους, και ιδιαίτερα για τους γκοθάδες της Αθήνας.
1.The Birthday Party – Release the Bats
Μετακομίζοντας στο Βερολίνο, ο 26χρονος Cave βρήκε τους Bad Seeds του, με τους οποίους μοιράστηκε την αγάπη του για την μπλουζ του αμερικανικού Νότου και τη μυθολογία της Παλαιάς Διαθήκης. Και όποιος έχει δει την ταινία του Wim Wenders, Der Himmel über Berlin (Τα Φτερά του Έρωτα) θα θυμάται τον Cave να τραγουδά σε ένα σκοτεινό μαγαζί, με κομμάτια από το ντεμπούτο της μπάντας («From Her To Eternity», 1984) να χρωματίζουν γλυκόπικρα την ατμόσφαιρα μιας τραυματισμένης πόλης που βρίθει από αγγέλους.
2. Nick Cave & The Bad Seeds – The Mercy Seat
Ωδή στην ηλεκτρική καρέκλα, το Mercy Seat γράφτηκε από τον Cave και το Mick Harvey για τον 8ο δίσκο των Bad Seeds, το «Tender Prey» που κυκλοφόρησε το 1988 ―και είναι σημαντικότατο για να καταλάβουμε την ιδιοσυγκρασία του Cave πάνω στην ακμή του. Πέντε λεπτά γεμάτα φόβο και πάθος, εμπνευσμένα από τη Βίβλο: Mercy Seat είναι η Κιβωτός της Διαθήκης, ωστόσο ο Cave την παραλληλίζει με το θρόνο του Θεού και την ηλεκτρική καρέκλα, καθώς ο αφηγητής είναι καταδικασμένος σε εκτέλεση.
Ιn a way I’m yearning to be done with all this measuring of truth
An eye for an eye and a tooth for a tooth
and anyway I told the truth
and I’m not afraid to die
«Κάποτε μπορούσα να γράψω ότι δε φοβάμαι να πεθάνω, και έρχονταν παιδιά και μου έλεγαν “Αυτός ο στίχος σημαίνει τόσα πολλά για μένα!” Αλλά πλέον δεν αισθάνομαι έτσι, δεν αισθάνομαι τόσο αλαζονικά απέναντι στο θάνατο. Ξυπνάω μέσα στον πανικό ότι έρχεται», θα δήλωνε αργότερα ο Cave, ως νηφάλιος ενήλικας, μετά από πολλαπλές μάχες με τον εθισμό στα ναρκωτικά.
Ευτυχώς, η μπάντα δεν ήταν απλώς μια φάση, και οι πλέον λατρεμένοι Nick Cave & The Bad Seeds υπάρχουν μέχρι σήμερα, μετρώντας 17 δίσκους με εξαιρετικά τραγούδια ―ενώ η επιτυχία στο mainstream κοινό για τον Cave ήρθε στα ‘90s, με πιο απαλά και προσιτά κομμάτια όπως το Where The Wild Roses Grow με την Kylie Minogue, και το δίσκο «The Boatman’s Call» το 1997.
3. Nick Cave & The Bad Seeds – The Weeping Song
To 1990, οι Bad Seeds κυκλοφορούν το «The Good Son», με το Weeping Song, μία επίπονη εξιστόρηση της διάλυσης μια οικογένειας, να ξεχωρίζει αφού φέρει μια ιδιαίτερα προσωπική πινελιά. «Όταν σου συμβαίνουν πράγματα, έχεις την ευκαιρία να τα διατηρήσεις στην ιστορία, και νιώθεις υποχρεωμένος να το κάνεις», δηλώνει ο Cave αργότερα.«[Το συγκεκριμένο τραγούδι] είναι ένα ντουέτο με τον Blixa [Bargeld], που τραγουδά τα λόγια ενός πατέρα που μιλά με το γιο του».
Oh father, tell me are you weeping?
Your face seems wet to touch
Oh, then I’m so sorry, father
I never thought I hurt you so much
4. Nick Cave & The Bad Seeds – Do You Love Me?
Το 1994, κυκλοφορεί το υπέροχο «Let Love In», με το βασανισμένο και ερωτικό Do You Love Me? να γίνεται τεράστια επιτυχία, σηματοδοτώντας μια νέα, πιο ώριμη εποχή για την μπάντα, η οποία φεύγει πλέον από το σκοτάδι και προχωρά σε μια πιο παθιασμένη πορεία που μεταδίδει την εγγενή απόγνωση του έρωτα.
5. Nick Cave and the Bad Seeds – Henry Lee ft. PJ Harvey
Το αγαπημένο «Murder Ballads» είναι ο 9ος δίσκος των Nick Cave and the Bad Seeds, και μάλιστα φέτος έκλεισε 25 χρόνια από την κυκλοφορία του, στις 26 Φεβρουαρίου του 1996 από την Mute Records. Πρόκειται για μια συλλογή σκοτεινών τραγουδιών που μιλούν για εγκλήματα πάθους, και κάποια βασίζονται σε θρύλους, ή παραδοσιακά τραγούδια. Ο δίσκος ήταν ο πιο εμπορικός της μπάντας, και το 1996 έφτασε στη 16η θέση των Δίσκων της Χρονιάς από το Melody Maker, και στην 7η θέση στη λίστα με τα αγαπημένα των κριτικών του ΝΜΕ.
Ένα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια του δίσκου βασίζεται στο παραδοσιακό βρετανικό τραγούδι Young Hunting, από το 18ο αιώνα, το οποίο, σύμφωνα με τον Cave, μιλά για την οργή μιας περιφρονημένης γυναίκας. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας λέει στην αγαπημένη του πως έχει ερωτευτεί μια άλλη γυναίκα, κι εκείνη αφού του ζητά ένα αποχαιρετιστήριο φιλί, τον μαχαιρώνει μέχρι θανάτου, και έπειτα πετάει το πτώμα του στο ποτάμι.
Η τότε σύντροφος του Cave, PJ Harvey δάνεισε τη φωνή της στην οργισμένη πρωταγωνίστρια, και αν και το ντουέτο ηχογραφήθηκε εξ αποστάσεως, στο μουσικό βίντεο εμφανίζονται μαζί, χορεύοντας οι δυο τους φορώντας ακριβώς τα ίδια ρούχα.
6. Nick Cave & The Bad Seeds – Into My Arms
Είναι δύσκολο να διαλέξει κανείς το καλύτερο τραγούδι από το «The Boatman’s Call» του 1997, αφού ο δίσκος είναι γεμάτος διαμάντια (People Ain’t No Good, Idiot Prayer, Far From Me). Πάντως, το κύριο single, Into My Arms, είναι μία ερωτική μπαλάντα τραγουδισμένη με ευλάβεια, και ένα από τα πιο τρυφερά και όμορφα κομμάτια της μπάντας, αγαπημένο του ίδιου του Cave. Μάλιστα, εκείνος το ερμήνευσε ζωντανά και στην κηδεία του τραγουδιστή των INXS, Michael Hutchence.
7. Nick Cave & The Bad Seeds – There She Goes My Beautiful World
Λίγα χρόνια μετά το υπέροχο και μελαγχολικό «No More Shall We Part» και το λιγότερο επιτυχημένο «Nocturama», εν έτει 2004, ο εξαιρετικός δίσκος «Abbatoir Blues/The Lyre of Orpheus» έρχεται και φανερώνει μια πιο φωτεινή πλευρά του 47χρονου πλέον Cave, και το υπέροχο There She Goes My Beautiful World προκύπτει ως ερωτικό γράμμα σε μια μούσα, την έμπνευση που έμοιαζε να απουσιάζει ―και που τελικά έδωσε μορφή σε ένα από τα πιο προσιτά και αγαπημένα albums των Bad Seeds.
Εκτός από τη μπάντα του, ωστόσο, η πιο μακρόχρονη συνεργασία του Cave είναι με το συνθέτη Warren Ellis, μαζί με τον οποίο υπογράφει εξαιρετικά soundtracks ―μεταξύ αυτών τη φοβερή μουσική για την ταινία «The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford», του 2007. Το δίδυμο ίδρυσε και το side project των Grinderman, με δύο ιδιαίτερους δίσκους στο ενεργητικό του, ενώ μέσα στο 2020 μας έδωσε και το βραδυφλεγές αλλά γοητευτικότατο «Carnage».
8. Grinderman – Honey Bee (Let’s Fly To Mars)
Το 2007, ο Cave κάνει μια αναδρομή στη νεότητά του, μέσω των Grinderman και του ομώνυμου ντεμπούτου τους, τραγουδώντας γεμάτος ενέργεια και μια πιο σκοτεινή διάθεση, που όμως προσεγγίζει περισσότερο το rock ‘n’ roll και λιγότερο το goth παρελθόν του ―σαν έναν εορτασμό της αθάνατης μαγείας της μουσικής, που τον κρατά νέο για πάντα.
Μεσολαβεί το βίαιο garage rock άλμπουμ «Dig, Lazarus, Dig!!!», και το πιο ώριμο «Push The Sky Away», ο πρώτος δίσκος των Bad Seeds χωρίς τον συνιδρυτή Mick Harvey, και ο τελευταίος πριν το θάνατο του Conway Savage.
Το 2016, μια τραγωδία χτύπησε τον Nick Cave και την οικογένειά του: ο 15χρονος γιος του, Arthur, έπεσε από έναν γκρεμό στο Brighton, κοντά στο σπίτι τους, υπό την επήρεια ψυχεδελικών ναρκωτικών. Τότε ο Cave ηχογραφούσε το «Skeleton Tree» με τους Bad Seeds, και ο δίσκος χρωματίστηκε από το πένθος και την απώλεια, με μερικά σπαρακτικά τραγούδια, οδυνηρά στο άκουσμα (Δείτε το ντοκιμαντέρ).
9. Nick Cave & The Bad Seeds – Ι Need You
Στο μοναδικό Skeleton Tree, o Cave ξεγυμνώνει την ψυχή του όπως ποτέ άλλοτε, με αυτό το αριστουργηματικό άλμπουμ που μας στοιχειώνει για πάντα, γεμάτο από τα άγρια συναισθήματα ενός πατέρα που πενθεί. Ο δίσκος είναι δύσκολος στο άκουσμα, ιδιαίτερα για άτομα που έχουν χάσει πρόσφατα πολύ αγαπημένα τους πρόσωπα, αλλά ταυτόχρονα δε μας αφήνει να αποστρέψουμε το βλέμμα και τα αυτιά μας.
«Αισθάνομαι πως τα γεγονότα της ζωής μας είναι μια σειρά από καμπάνες που χτυπούν και οι δονήσεις εξαπλώνονται, επηρεάζοντας τα πάντα, το παρόν και το μέλλον μας, αλλά και το παρελθόν μας. Όλα αλλάζουν και δονούνται σε συνεχή ροή», λέει ο ίδιος για το Skeleton Tree. «Σε ένα τραγούδι όπως το I Need You, ο χρόνος και ο χώρος μοιάζουν να συγκρούονται σε έναν μεγάλο κρότο απόγνωσης. Υπάρχει μια αγνή καρδιά, και γύρω της βασιλεύει το χάος».
10. Nick Cave & The Bad Seeds – Ghosteen
Ο τελευταίος και πιο προσωπικός δίσκος του Nick Cave μέχρι σήμερα ήρθε το 2019, και αποτελεί μια πιο ώριμη και νηφάλια καταγραφή των συναισθημάτων του για το θάνατο του γιου του, τέσσερα χρόνια μετά, και εξερευνά την επίδραση της απώλειας του στη ζωή της οικογένειας και τους δεσμούς που μας συνδέουν με τους αγαπημένους μας.
I’m speaking about love now
And how the lights of love go down
You’re in the back room washing his clothes
Love’s like that, you know, it’s like a tidal flow
And the past with its fierce undertow won’t ever let us go
Won’t ever let you go
If I could move the night I would And I would turn the world around if I could
There’s nothing wrong with loving something you can’t hold in your hand
You’re sitting on the edge of the bed, smoking and shaking your head
Well there’s nothing wrong with loving things that cannot even stand
